Fotoclub Noordenveld organiseerde onlangs een reis naar ‘het mooiste dorp van Nederland’: Winsum.
De trip ging pas op het laatste moment door, vanwege de angst voor de ook in het noorden groeiend aantal besmettingen. 

Via de navigatie zijn we ruim op tijd bij de afgesproken plek, camping Marenland. Zonder de gebruikelijke koffie, tot teleurstelling van de meeste leden. Maar afhalen mag wel, denkt een van de leden. En dus is er alsnog koffie. 

De opdracht luidt ‘geen ansichtkaart’ van ´het mooiste dorp van Nederland´. “Ik ben al blij dat ik een ansichtkaartfoto kan maken”, zegt eentje, niet erg zeker van de zaak. 

De werkelijke opdracht is het maken van drie foto’s, die een overeenkomst hebben. 

We lopen langs een brug, waarin een beeldje is gemetseld, die van Jan Uitham, die hier jaren geleden onderdoor heeft geschaatst tijdens de Noorderrondrit. Bovenop de brug lopen we door de Hoofdstraat, die verdeeld is in een W en een O. De W van Winsum, de O van Obergum. 

De plaatsen zijn van oudsher aan elkaar verbonden met twee bruggen, een stenen boogbrug, genaamd de Boog en een ´hoogholtje´, de Jeneverbrug. De naam is te danken aan het feit dat zich aan beide zijden een café bevond. Nou, kroegen zat hier. 

De Winsumers zijn trots op hun predicaat mooiste dorp. 

Dat is aan alles te zien. Er hangen vlaggetjes en veel winkels zijn voorzien van de tekst allermooiste dorp. Ondanks dat NRC laatst schreef dat hier zo druk was als in de PC Hoofdstraat is het deze zondag vrij rustig met toeristen. We zien vooral hengelaars en die voelen zich als een vis in het water hier met het  Winsumerdiep. Een groepje hengelaars loopt langs café De Gouden Karper, de oudste herberg van Nederland. 

We lopen verder en slaan een zijweg in. Het kerkepad en een oplopend weggetje, waar alweer een café is gevestigd met de niet geheel verrassende naam ‘de Hoogte’. 

Net als anders lopen de fotografen elk een kant op en dat past natuurlijk mooi in deze coronatijd. Af en toe kom je er een of twee tegen. En dat komt goed uit, want ik zoek de Jeneverbrug. Google Map is je vriend. Het uitzicht op het voetgangersbruggetje is een ansichtkaart, toch kunnen we dit niet laten even een plaatje te schieten. 

Het waterrijke Winsum met zijn opgepakte, soms rommelige huizen doet een beetje denken aan Frankrijk. Beneden bij het water zien we zelfs een heus Frans terras, ten minste het is omgeven door Franse bordjes. 

Via de plaatselijke Chinees lopen we weer naar het centrum, waar onderweg een man spontaan de geschiedenis van een gebouw vertelt. Mooiste dorp van Nederland, mooi is het zeker. 

Een van de parels is een kerk, dat gewoon toegankelijk is. Bizar is het beeld van een doodskop boven de deur. Er is zoveel meer moois. Het oude schoolgebouw, het Kinderboekenhuis, het prachtige oude gemeentehuis, een versierde molen, een met kleurrijke bladeren gesierd gebouw. 

Na een paar uur slenteren en plaatjes schieten, is het genoeg geweest. De drie onderwerpen zijn definitief gekozen: vissen en drank. Die hebben een overeenkomst. Van vissen bij het water krijg je dorst. Jenever naar goed Winsumer gebruik.

Erik Ebbinge